1957’de Ürdün ordusu, meşhur Zarqai olayının bir sonucu olarak siyasi temizlik geçirdi.
Yirmi iki subay, kralı devirmeye teşebbüs ettikleri için askeri mahkeme önüne çıkarıldı. Aynı zamanda, yaklaşık 200 memur görevden alındı. Ama aralarında tek bir Çerkes yoktu…
Yirmi yıl boyunca, Said Müftü ve Wasfi Mirza veya Abbas Mirza, Çerkes toplumundan düzenli olarak parlamentoya seçildi.
Wasfi Mirza, 1953-1954 yılları arasında Tarım Bakanıydı. Bu konum Çerkesler için geniş arazilere sahip oldukları için çok önemliydi.
Wasfi Mirza’nın çalışmaları sırasında, bakan, Ürdün’deki tarım sektörünü optimize etmek için ciddi önlemler aldı. O zamanlar ve şimdi Tarım Bakanlığı’nın çok sayıda çalışanı Çerkes’tir.
Wasfi Mirza, 1954’ten 1961’e kadar bakan olarak görev yaptı.1948’deki toprak patlamasının bir sonucu olarak, birçok Çerkes ailesi (çoğu Kabardey) çok zengin oldu ve büyük mali olanaklar elde etti.
Ürdün uzmanları genellikle Çerkesleri büyük toprak sahipleri olarak nitelendiriyor.
Bu zenginlik, zengin Çerkes ailelerin çocuklarını Amerikan ve İngiliz üniversitelerine gönderme eğilimiyle birlikte, Çerkesler arasında yeni bir teknoloji uzmanı ve finansör sınıfının ortaya çıkmasına neden oldu.
Toprak sahibi en büyük dört aile Müftü, Taş, Mirza ve Khurma’dır.Ekonomik alanda, Müftü ailesi Ürdün Merkez Bankası’nın kuruluşunda yer aldı ve hisselerinin büyük bir bloğuna sahip olmaya devam ediyor.
Said Müftü’nün küçük kardeşi İzzaldin Müftüsü, 1960’ların başında kuruluşundan bu yana bankanın müdürüdür. Ayrıca 1962-1966 yılları arasında üç kez maliye bakanı olarak görev yaptı.
Üçüncü kardeş, Shaukat Müftü, kültürel alanda seçkin bir figürdür ve defalarca Çerkes Yardım Derneği’nin başkanı olarak görev yapmıştır. Tıp doktoru ve “Çerkes Tarihinde Kahramanlar ve İmparatorlar” kitabının yazarıdır.
Tash ailesi ayrıca, Ürdün Ulusal (Ahli) Bankası’nın yönetim kurulunda yönetici pozisyonunda olan bir bankacılık işi yürütmektedir.
Tash ailesi hiçbir zaman seçim kampanyalarına katılmadı, ancak defalarca atanmış görevlerde bulundu. Tash’ın temsilcilerinden biri Ürdün’ün Kanada büyükelçisiydi.
Mirza ve Müftü ailelerinin üyelerinden daha azı var. Çerkes toplumunda çok saygı görmelerine rağmen, çok az siyasi etkiye sahipler.
Yirminci yüzyılın ikinci yarısında, Çerkes toplumu, Ürdün’de geleneksel, tarımsal, etnik bir azınlıktan modern, kentleşmiş, Araplaştırılmış bir anahtar unsura keskin bir şekilde dönüştü.
Tüm yetişkin Çerkesler iki dillidir (Çerkes ve Arapça) ve eğitimli gençlerin neredeyse tamamı üç dillidir (Çerkes, Arapça ve İngilizce). Birçoğu Lübnan, Mısır, İngiltere ve ABD’deki üniversitelerden mezun oldu.
Filistinli mültecilerin akını Amman’ı uyuyan bir Çerkes köyünden hareketli bir Arap şehrine dönüştürdüğünden beri, birçok Çerkes atalarının dilini unuttu.
Latin alfabesine dayalı olarak Çerkes dilinin öğretilmesi için bazı Çerkes aydınları mücadele etseler de başarılı olamamıştır.
Çerkes Yardım Derneği tarafından yayınlanan kitapların çoğu Arapçadır.Aynı zamanda, Çerkes toplumunda tek etnikli bir aile geleneği de korunmaktadır.
Çerkes erkeklerin Arap kadınlarla evlendikleri durumlar olsa da, bunlar bir istisna olarak kalmaya devam ediyor.
Çerkesler arasında Çerkeslerle evlilik hala şiddetle teşvik ediliyor ve yaygın.
Kaynak: Adygi.RU
Çeviri :Lıperit Perenuko
